In 1934 schreef Johan Huizinga: 'Als er één ding is waarop we met recht trots mogen zijn, dan is dat het feit dat geen ander volk in staat is om op een zo evenwichtige manier de instroom van drie verschillende culturen (dat wil zeggen, de Duitse, Franse en Engelse) in zich op te nemen en hun geest met zo'n nauwkeurig inzicht te begrijpen.'
Of Huizinga hiermee gelijk had, staat niet zo vast, maar hij schetst wel een ideaal van openheid en tolerantie. In plaats daarvan kwam het sleutelwoord integratie, waarbij niet de instroom maar het uitzettingsbeleid gezichtsbepalend werd. Integratie impliceert de miskenning van onze democratische en pluralistische.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.