Heel veel jaren leefde ik in een droomwereld, een fantasiewereld waarin ik als kind vluchtte door de slechte omstandigheden thuis. Om de harde werkelijkheid van pijn en verdriet aan te kunnen. Zo was ik tientallen jaren bezig met overleven. Het was bijna schizofreen zoals ik doorlopend met mijzelf in gevecht was. Ik heb het uiteindelijk toch gered, dankzij de trouwe hulp van vrienden, familie en de psychiater. De droomverslaving is voorbij. Ik ben een ander mens, de Ankie.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.